Kto wygrał Ligę Mistrzów 2021?

Po wielu latach dominacji hiszpańskich zespołów w LM, które trwały od 2014 do 2018 roku, przyszedł czas na drużyny z innych lig. W 2019 po tytuł najlepszej jedenastki globu sięgnął FC Liverpool Juergena Kloppa. Rok później polscy kibice mieli powód do dumy, bo oto najlepszy napastnik świata, Robert Lewandowski, w końcu osiągnął marzenie i razem z Bayernem Monachium dołączył do grona zwycięzców Champions League. Rok później już drugi raz w historii puchar wznieśli The Blues. Kto wygrał Ligę Mistrzów 2021? Chelsea F.C. pod wodzą niemieckiego szkoleniowca Thomasa Tuchela wygrała w finale z rywalem z “podwórkowego” boiska – Manchesterem City. Jedynego gola na wagę zwycięstwa strzelił wówczas Kai Havertz. Dowiedz się więcej na temat zwycięzcy Ligi Mistrzów, przechodząc do dalszej części artykułu.

Chelsea zwycięzcą Ligi Mistrzów 2021! Poznaj historię The Blues

Angielscy kibice długo czekali na zwycięstwo w Champions League. Od roku 2012 aż do 2019 żadna z brytyjskich drużyn nie mogła osiągnąć sukcesu. Głównie za sprawą dominacji zespołów z La Liga. Po wielu latach w końcu udało się to Liverpoolowi, który przerwał hegemonię Realu Madryt w tych rozgrywkach. W ubiegłym roku Wyspiarze znowu mogli świętować. Angielski finał okazał się być szczęśliwy dla Chelsea – zespołu, który na co dzień trenuje w zachodniej części Londynu.

Stamford Bridge jest stadionem, który od samego początku istnienia klubu stanowi jego główną arenę. W 1904 obiekt sportowy wszedł w posiadanie przedsiębiorstwa budowlanego Mearsów, którzy dostosowali budynek do wymogów i zmienili jego charakter na potrzeby gry w piłkę. Pierwotnie odnowiony Stamford Bridge miał się stać przedmiotem transakcji między właścicielami firmy budowlanej a klubem piłkarskim Fulham F.C. Jednakże do sprzedaży nie doszło. Wtedy właśnie biznesmeni założyli klub, którego nazwę zaczerpnięto od dzielnicy sąsiadującej z obiektem sportowym.

Pierwsze mecze Chelsea Londyn – historia klubu

Chelsea Londyn rozpoczął swoje zmagania w świecie piłkarskim, zaczynając od drugiej ligi. Pod wodzą ówczesnego trenera Johna Robertsona The Blues zaliczyli swój pierwszy oficjalny mecz – zdarzenie miało miejsce 1 września 1905 roku. Mecz otwarcia okazał się być zwycięski dla rywala. Jednakże 3 dni później Chelsea odniosła swoje pierwsze zwycięstwo z Liverpoolem F.C.

Dwa lata trwała rywalizacja The Blues w Division Two. W sezonie 1907-1908 zespół ze Stamford dołączył do najlepszych klubów piłkarskich w Anglii. Sukcesy mieszały się z porażkami. Milowym krokiem okazał się być awans do Pucharu Anglii. Piłkarze Chelsea nie zagrzali w nim długo miejsca, ale sam fakt udziału w rozgrywkach na tym szczeblu dał nadzieję na lepszą przyszłość. W 1920 roku The Blues dochodzą do półfinału Pucharu Anglii, w którym musieli uznać wyższość Aston Villi.

Do lat 30. XX wieku Chelsea lawirowała pomiędzy pierwszą a drugą ligą, by w 1931 na stałe zagościć wśród najlepszych angielskich zespołów. Po wojnie przez długie lata The Blues pięli się w ligowej tabeli z marnym skutkiem, zajmując dalsze miejsca. Pierwszym impulsem, który całkowicie odmienił sposób funkcjonowania klubu od strony skautingu i pozyskiwania graczy, było zatrudnienie Teda Draek’a. Szeroka wiedza trenera, znajomość niższych lig i umiejętność doboru piłkarzy doprowadziły do kilku intratnych transferów młodych i perspektywicznych zawodników. W sezonie 1954-1955 w przeciągu zaledwie 6 miesięcy The Blues z dna tabeli powędrowali na pierwszą pozycję, którą zachowali do końca rozgrywek. Ted Draek jako pierwszy w dziejach angielskiej piłki zdobył jednocześnie mistrzostwo jako trener, a wcześniej jako zawodnik.

Diamenty Docherty’ego – od dywizji drugiej po awans do Premiership

W latach 60. drużynę pod swoje skrzydła wziął Tommy Docherty. Pod jego wodzą The Blues umacniali swoją pozycję w lidze. Styl piłkarzy spodobał się kibicom na tyle, że zyskali oni nowy przydomek Diamentów Docherty’ego. Finezja i zaciętość The Blues w 1965 roku przyniosła Chelsea Puchar Ligi Angielskiej. Dwa lata po tym sukcesie Diamenty ponownie zameldowały się w finale pucharu Anglii. Niestety porażka przełożyła się bezpośrednio na czas trwania umowy angielskiego szkoleniowca, która została zerwana.

W 1970 dochodzi do pojedynku Chelsea z Leeds United A.F.C. w Pucharze Anglii. Pierwsze starcie zakończyło się remisem. Ówczesne zasady nie przewidywały dogrywki, dlatego mecz powtórzono. W drugim spotkaniu tuż przed końcowym gwizdkiem sędziego padła zwycięska bramka dla The Blues. W roku 1971 piłkarze ze Stamford Bridge sięgnęli po Puchar Zdobywcy Pucharów, dołączając tym samym do elitarnego grona zwycięzców. Na tym skończyło się pasmo sukcesów. Klub musiał przełknąć gorzką pigułkę porażki i zmierzyć się z rzeczywistością, którą był spadek do drugiej ligi. Problemy finansowe, sprzedaż klubu przez Mearsów – po tłustych latach przyszedł czas na stagnację i próbę odbudowy dobrego imienia klubu.

Chelsea Londyn pod wodzą nowego prezesa Kena Batesa odbijają się od piłkarskiego dna. Nowy szkoleniowiec, John Neal, wygrywa drugą ligę wskakując wraz z zespołem do angielskiej ekstraklasy ze skutecznym Kerrym Dixonem w składzie. Liczba strzelonych goli (24) daje mu prowadzenie w klasyfikacji strzelców. Do spadku klubu z Division One dochodzi po raz kolejny w roku 1988. Tym razem Chelsea nie zagrzewa długo miejsca w niższej lidze i po jednym sezonie ponownie wraca do grona najlepszych zespołów Anglii.

Wraz z początkiem lat 90. do klubu napływają coraz większe pieniądze, dzięki którym udało się sfinalizować kilka ważnych transferów – m.in. do zespołu dołączył Dennis Wise, najdroższy wówczas zawodnik The Blues. W 1992 roku na fundamencie Division One powstaje Premier League, do której dołączają piłkarze ze Stamford. Lepszy okres finansowy daje możliwość sprowadzenia gwiazd do klubu – Ruud Gullit, Mark Hughes, Dan Petrescu.

Ruud Gullit po sukcesach jako piłkarz zasiadł na ławce jako trener. Dzięki kontaktom i nazwisku sprowadził do klubu Gianlucę Viallego, Roberto Di Matteo, Franka Leboeufa czy Gianfraco Zolę. W finale Pucharu Anglii Chelsea dwoma trafieniami zapewnia sobie zwycięstwo. Po 22 latach mizernych wyników The Blues ponownie są na ustach kibiców. Pasmo sukcesów na tym się jednak nie kończy. W 1997 piłkarze Stamford Bridge ponownie dochodzą do finału Pucharu Anglii i wygrywają. Rok później w ręce klubu trafia Puchar Zdobywców Pucharów, Superpuchar Europy, Puchar Ligi Angielskiej, Puchar Anglii i Tarcza Dobroczynności. Pod koniec lat 90. szatnię współdzielą takie gwiazdy, jak: Didier Deschamps, Gianfranco Zola, Gianluca Vialli, Mark Hughes, Albert Ferrer.

Pierwsze poważne wzmocnienia miały miejsce po roku 2003. Za kwotę 120 mln funtów sprowadzono na Stamford Bridge ikony The Blues i całego Premiership. Byli to m.in.: Claude Makelele, Joe Cole, Hernan Crespo, Damien Duff, a także Adrian Mutu i Juan Sebastian Veron. Pomimo tak mocnych nazwisk w składzie piłkarzom nie udało się zdobyć Ligi Mistrzów, ani tytułu w żadnym rodzimym pucharze. Kto wygrał Ligę Mistrzów? W 2003 tytuł przypadł drużynie z północnej Italii – A.C. Milanowi. Szkoleniowcem The Blues był w tamtym czasie uznany Włoch Claudio Ranieri.

Pod wodzą Mourinho zwycięzcą Ligi Mistrzów może być tylko Chelsea

Po niedosycie przyszedł czas na The Special One. Jose Mourinho, po sukcesie w LM, który odniósł z Porto, przenosi się do Londynu, aby zdobyć to, co dotychczas było niezdobyte i sprawić, aby drużyna Chelsea zasiadła na fotelu lidera Premier League, krocząc pewnie po tytuł. Kibice nie musieli długo czekać na pierwszy sukces szkoleniowca. Zaraz po przejęciu The Blues, Mourinho zdobył z zespołem drugie w historii klubu mistrzostwo Anglii, a także Puchar Ligi Angielskiej. W tym samym sezonie Chelsea dochodzi do półfinału Champions League, przegrywając z dobrym znajomym z Anfield Road.

W 2005 roku The Blues broni tytułu mistrza Anglii. W Pucharze Anglii natomiast na drodze do finału po raz kolejny stają piłkarze The Reds. Niestety londyńczycy muszą znowu uznać wyższość rywala. To samo dotyczy LM. W 1/16 pokonuje ich Duma Katalonii, która zdawała się kroczyć po pewne zwycięstwo w całym turnieju. Kto wygrał Ligę Mistrzów? Był nim wówczas Liverpool.

Jose Mourinho po początkowych sukcesach nie odniósł z zespołem żadnego większego triumfu liczącego się na arenie międzynarodowej. Kontrakt ze szkoleniowcem rozwiązano. Miejsce Portugalczyka zajął Awram Grant, który w 2008 roku doszedł do finału Ligi Mistrzów, ulegając Czerwonym Diabłom Sir Alexa Fergusona.

Zwycięstwa Ligi Mistrzów w latach 2009-2013 nie dla The Blues

W latach 2009-2013 The Blues kilkukrotnie zmieniali trenera. Wśród nich pojawiały się takie nazwiska, jak: Luiz Filipe Scolari, Guus Hiddink czy Carlo Ancelotti. W 2010 roku Chelsea zdobyła mistrzostwo Anglii. Duży udział w zdobyciu pucharu miał Didier Drogba, który w tym samym sezonie zdobył 29 bramek i stał się liderem zestawienia najlepszych strzelców Premier League. Klub zakończył sezon, przekraczając barierę 100 strzelonych bramek. The Blues jako pierwsi wygrali wszystkie ligowe spotkania z Arsenalem, Manchesterem United i Liverpoolem.

Rok później do zespołu dołączył Fernando Torres wykupiony za 60 mln euro z Liverpoolu. Carlo Ancelotti nie powtórzył żadnego z wcześniejszych sukcesów. The Blues kończą rozgrywki ligowe zajmując drugie miejsce w Premiership, co jest największym osiągnięciem sezonu. Włoch zostaje zwolniony.

Miejsce po włoskim szkoleniowców zajął Portugalczyk Andre Villasa-Boasa. W czasie jego kadencji klub nie odniósł znaczących sukcesów. Dotychczasowe gwiazdy, jak: Drogba, Nicolas Anelka, Frank Lampard czy John Terry zostali posadzeni na ławce – Anelka zimą opuścił klub. Po falstarcie fotel trenera zajmuje dotychczasowy asystent – Roberto Di Matteo. Zespół przeżywa ponowny rozkwit. Od momentu przejęcia The Blues przez Di Matteo następuje przemiana, która przynosi 8 zwycięstw w 10 meczach ligowych i wygrany mecz rewanżowy z Napoli w LM, będący przepustką do kolejnej fazy turnieju. Kto wygrał Ligę Mistrzów? Po tym The Blues nie dali szans rywalom i sięgnęli po puchar Champions League. Kolejnymi sukcesami był Puchar Anglii i Puchar Europy.

Po wielkim odrodzeniu przyszedł czas na dotkliwe porażki. W kolejnej edycji LM piłkarze ze Stamford Bridge odpadli po przegranym meczu z Juventusem. W efekcie szkoleniowiec został zwolniony. Po nim pieczę nad zespołem przejął Rafael Benitez. Chelsea przyjęła wówczas bardziej ofensywny styl gry, co przełożyło się na liczbę zdobytych bramek. Pomimo triumfu w Lidze Europy Benitez odszedł z klubu.

Na ławce trenerskiej po raz drugi zasiadł Jose Mourinho. Po udanym pierwszym meczu ligowym The Blues musieli stawić czoła Bayernowi w Superpucharze Europy. Po przegranej w rzutach karnych londyńczycy przystąpili do rywalizacji w Lidze Mistrzów. Po nieoczekiwanej porażce w pierwszym meczu grupowym piłkarze Mourinho zaczęli rajd po puchar, meldując się w półfinale. Tam na The Blues czekali Los Colchoneros, którzy już w pierwszym meczu zawiesili poprzeczkę dość wysoko, wygrywając z Anglikami 3:1. Mourinho musiał uznać wyższość Atletico Madryt i wyjechał z Hiszpanii tylko z jednobramkowym remisem.

Sarriball nowym stylem Chelsea! Czy nowa jakość da zwycięstwo w Lidze Mistrzów?

Planem na sezon 2014/2015 był powrót na szczyt i zdobycie mistrzowskiego tytułu Anglii, a także wywalczenie miejsca wśród zespołów grających w LM. Sezon zakończył się szybkim odpadnięciem z LM, Pucharem Ligi i tytułem Mistrza Anglii. Udział w sukcesach mieli nowi piłkarze The Blues – Cesc Fabregas, Diego Costa i Eden Hazard. Kto wygrał Ligę Mistrzów? W tamtym czasie nie było zespołu, który podjąłby jakąkolwiek wyrównaną walkę z drużyną Luisa Enrique. Barcelona, jako zwycięzca Ligi Mistrzów, sięgnęła 5 raz po tytuł i weszła do grona zespołów, którym przyznano Honorową odznakę LM.

Następny sezon dla Niebieskich nie zaczął się zbyt dobrze. Zimą z funkcji szkoleniowca został zwolniony Jose Mourinho. Jego miejsce zajął tymczasowo Guus Hiddink. Po zakończeniu sezonu zastąpił go Antonio Conte. Zmiana trenera przyniosła The Blues kolejny tytuł mistrzowski i ustanowienie rekordu 13 wygranych z rzędu meczów ligowych.

Nową erę zapoczątkował Maurizio Sarri. Szkoleniowiec postawił na ofensywny futbol i długie utrzymywanie się przy piłce. Styl, który prezentowali piłkarze, był efektowny i efektywny. Początek ligowych zmagań był popisem The Blues. Schody zaczęły się zaraz po przerwie zimowej. Powrót na boiska nie był dla piłkarzy ze Stamford przyjemny. Kompromitujące, wysokie porażki były dla szkoleniowca dotkliwe i stały się zagrożeniem dla jego pozycji w klubie. Sarri wyciągnął Chelsea z kryzysu, co przełożyło się na wyniki. The Blues zakończyli sezon z 3 miejscem w Premiership i triumfem w Lidze Europy.

Liga Mistrzów – kto wygrał w 2021? Zwycięstwo pod wodzą Tuchela

Na ławce trenerskiej pojawia się uwielbiany Frank Lampard. Przejęcie drużyny przez legendę spotkało się z entuzjazmem. Chelsea wróżono wielki sukces. Jednakże pod wodzą Lamparda The Blues nie zdobyli niczego, co mogłoby przesądzić o jego losach i dalszej karierze trenerskiej. Jego miejsce zajął obecny szkoleniowiec Thomas Tuchel, z którym piłkarze ze Stamford zdobyli po raz kolejny puchar Champion League.